Benim adım Onur

Benim adım Onur... Farklı isimlerle çağırıldığım da oldu zamanında; Roland, Sarintua, Kerkenez, Çocuk, Tavşan...

Uzun süredir dergi dışında yazı yazmıyorum, bu blog'a da heves edip tek bir yazı yazmış, sonra da silmiştim. O yüzden bu yazım kötü olabilir. Hoş zaten beni takip eden kimse yok, bu yüzden gelecekte bunu tekrar okuyacak olan ben; lütfen beni yargılama...

Her ne kadar gelecekteki ben'in, şimdiki beni yargılamasını istemesem de, ben geçmişteki beni çok yargıladım, hala da yargılıyorum, ona kızmadan edemiyorum, yazıya başlama sebebim de bu zaten; geçmişime sitem.

Kendime söylemek istediklerimi hep erteliyorum saçma sapan bir narsistlikle, bu yüzden artık madem kendi başımayım ne bok yediğime üzüleyim, hayatıma küfredeyim biraz.

Bir insan, şimdiye kadar karşılaştığı tüm seçimlerde, tüm yol ayrımlarında nasıl yanlış olanı seçebilir? Nasıl yaptım ben bunu diye sormak istiyorum, ama derinlerde cevabın da ne olduğunu biliyorum açıkçası, her seferinde yanlış seçim yapmış olmamın sebebi; tecrübesiz olmam, doğru ve yanlışı ayıramamam değil, her seçimde hangisinin yanlış olduğunu biliyordum. Buna rağmen yine de onu seçtim, çünkü yanlış olan daha kolaydı. Zor olandan korktum hep, ve her seferinde yanlış seçimin aslında doğru olduğuna inandırdım kendimi. İşte şimdi de kendime sitem ediyorum bu yüzden, ironik.

Şu anda tek başımayım, kimsem yok, ve bunun sebebi de yine benim. Yalnızlık bazen güzel gibi geliyor. Aslında kendime bile itiraf etmekten korkuyorum ama, yalnız öleceğimi düşünüyorum artık. Ben en fazla mükemmel aşk'ı aramakla uğraştım. Bu yüzden bana en ufak ilgi gösteren tüm kadınları sevdim, kim olursa olsun.

Aşık da oldum bir zamanlar, çok hem de. Bana da aşık oldular, az da olsa. Cenneti de hissettim, cehennemi de. cehennemde daha fazla kaldım ama, sanırım günahkar olduğumdan dolayı. Çok öptüm, az öpüştüm. Deli gibi çok sevdim, az seviştim. Her defasında tekrar tekrar öldüm, ama hiç öldürmedim...

Benim adım Onur, Ben şimdi geçmişteki hatalarıma rağmen, gerçek aşkı tekrar aramaya karar verdim.

Benim için "O" olan kişi, sözüm sana eğer bir gün bulursam seni, sana bu yazıyı okutacağım, ve sana bir şey söylemek istiyorum, daha seni tanımadan belki, daha yüzünü bile görmeden belki, umarım yakındasındır. Beni çok uğraştırma, yoksa hep yaptığım gibi yanlış yolu seçerim yine. Korkarım çünkü...

Ve eğer bunu okuyorsan, sana söyleyebileceğim bir şey var; ayaklarını çok seviyorum, çünkü onlar; sokaklarda, caddelerde, kumlarda, taşlarda, topraklarda yürüdüler. Kim bilir ne zorluklardan geçtiler, sırf beni bulman için. Bu yüzden onlara, sana olduğumdan daha fazla minnettarım...